Το τμήμα τριάθλου ξεκίνησε το 2005 και οι αθλητές όλα τα χρόνια συμμετέχουν σε Πανελλήνια πρωταθλήματα και διεθνείς αγώνες διάθλου (τρεξιμο-ποδηλατο), aquathlon (κολύμπι-τρέξιμο) και τριάθλου. Στο πλαίσιο του τμήματος τριάθλου ο σύλλογος διοργανώνει σε ετήσια βάση τα τελευταία 3 χρόνια σε συνεργασία με την Περιφέρεια Κρήτης και το Δήμο Χανίων αγώνες τριάθλου, διάθλου και aquathlon με σκοπό την διάδοση του αθλήματος.

Τη σεζόν 2017-18 λειτουργούν τμήματα αρχαρίων κ προχωρημένων ενηλίκων και παιδιών

Το Τρίαθλο περιλαμβάνει Κολύμβηση, Ποδηλασία και Τρέξιμο με αυτή τη σειρά χωρίς διακοπή. Το τρίαθλο είναι ένα άθλημα που ο καθένας μπορεί να ξεκινήσει ανεξάρτητα από την ηλικία και το αγωνιστικό του επίπεδό. Υπάρχουν κατηγορίες αθλητών από 18 έως 80 ετών. Το πρόγραμμα προπόνησης μπορεί να προσαρμόζεται ανάλογα με τον ελεύθερο χρόνο, το επίπεδο αλλά και τους αγωνιστικούς στόχους. Οι στόχοι μπορούν να κυμαίνονται από τον απλό τερματισμό μιας απόστασης, έως τη διάκριση αλλά και την συνεχή προσωπική βελτίωση.

Τα αγωνίσματα

Κολύμβηση– στο τρίαθλο μπορεί να χρησιμοποιείται όποιο στυλ κολύμβησης θέλουμε αλλά προτιμάται το ελεύθερο επειδή είναι το πιο γρήγορο. Αρχάριοι αθλητές μπορούν να συνδυάζουν ελεύθερο με πρόσθιο για ξεκουράζονται. Το μυστυκό για καλό κολύμπι είναι να είμαστε χαλαροί διαφορετικά η κούραση είναι πολύ μεγάλη.

Ποδηλασία– το ποδήλατο που χρησιμοποιείται για το τρίαθλο είναι το αγωνιστικό. Ένας ερασιτέχνης αθλητής μπορεί να χρησιμοποιεί όποιο ποδήλατο θέλει. Σημασία πρέπει να δίνουμε στο μέγεθος του ποδηλάτου να είναι κατάλληλο για το σώμα μας.  Η θέση πάνω στο ποδήλατο είναι πολύ σημαντική για να αποφεύγονται οι τραυματισμοί.  Μυστικό για καλό ποδήλατο είναι οι γρήγορες πεταλιές με ρυθμό και όχι οι δυνατές πεταλιές που μπορεί να μας κουράσουν γρηγορότερα.

Τρέξιμο– Η επιβάρυνση στο τρέξιμο πρέπει να γίνεται σταδιακά. Δηλαδή ένας αρχάριος αθλητής θα πρέπει να ξεκινήσει με μικρές αποστάσεις και να τις αυξάνει με μέτρο. Η καλή προθέρμανση είναι σημαντική για να μπορούμε να μπαίνουμε σε ρυθμό τον οποίο τον διατηρούμε. Επίσης προσοχή να δίνεται στην τεχνική του τρεξίματος μας να αποφεύγονται τα βαριά πατήματα και να τρέχουμε με τέτοιο τρόπο (πτέρνα-μύτες) ώστε να μειώνονται οι κραδασμοί.

Η προπόνηση Τριάθλου

Συνδυάζοντας τα 3 αγωνίσματα η προπόνηση αποκτά άλλο ενδιαφέρον και δεν είναι μονότονη. Οι Elit αθλητές συνήθως προπονούνται σε 2 αγωνίσματα καθημερινά.  Πρόκληση αποτελεί η προσαρμογή στις αλλαγές των αγωνισμάτων χρησιμοποιώντας εντελώς διαφορετικές μυϊκές ομάδες. Το πώς δηλαδή από το κολύμπι μπορούμε να κάνουμε ποδήλατο και πως μετά το ποδήλατο μπορούμε να τρέξουμε αποτελεσματικά. Οι αλλαγές αυτές απαιτούν ξεχωριστή προπόνηση κάτι που διαφοροποιεί το τρίαθλο από τα υπόλοιπα αθλήματα αντοχής.

Στον αγώνα

Πιο αναλυτικά, οι περισσότεροι αγώνες τριάθλου ξεκινούν με τρέξιμο κάποια μέτρα στην παραλία και την είσοδο στο νερό με δελφινισμούς πριν ξεκινήσει το κολύμπι. Το ίδιο ισχύει και για την έξοδο από τη θάλασσα ή τη λίμνη. Ακολουθεί μια απόσταση η οποία πρέπει να γίνει τρέχοντας για να φτάσουμε στη ζώνη αλλαγής και να πάρουμε το ποδήλατο. Φοράμε κράνος, γυαλιά, αριθμό  και συνήθως βάζουμε τα παπούτσια αφού ανέβουμε  στο ποδήλατο τα οποία τα έχουμε ήδη κουμπωμένα στα πετάλια. Μαθαίνουμε να ξεκουμπώνουμε τα ποδηλατικά παπούτσια όταν τελειώνει το ποδήλατο για να τα αφήσουμε μαζί με το ποδήλατο και το κράνος και βάλουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται τα παπούτσια τρεξίματος χωρίς να τα δέσουμε χρησιμοποιώντας τεχνικές για να γλυτώσουμε χρόνο.

Οι αποστάσεις Τριάθλου

Το Ironman είναι αγώνας τριάθλου ο οποίος περιλαμβάνει 3,8 χιλιόμετρα κολύμπι, 180 χιλιόμετρα ποδήλατο και ένα μαραθώνιο δηλαδή 42 χμ τρέξιμο. Το Ironman σαν ιδέα ξεκίνησε το 1977 στις απονομές ενός αγώνα δρόμου Waikiki, όπου οι συμμετέχοντες ήταν δρομείς και κολυμβητές οι οποίοι ανταγωνιζόταν για το ποιος έχει την καλύτερη φυσική κατάσταση. Αναφερόμενος και στους ποδηλάτες ως τους αθλητές με την υψηλότερη πρόσληψη οξυγόνου, o John Collins πρότεινε να γίνει ένας αγώνας ο οποίος θα συνδυάζε τις 3 ήδη υπάρχουσες μεγάλες αποστάσεις σε κάθε ένα άθλημα και ο νικητής αυτών θα ονομαστεί “Ironman”. O πρώτος αγώνας έγινε το 1978 με 15 συμμετέχοντες από τους οποίους τερμάτισαν οι 12 και ο πρώτος Gordon Haller τερμάτισε σε χρόνο 11 ώρες και 46 λεπτά.

Σήμερα οι χρόνοι τερματισμού κυμαίνονται από 8.30 ώρες στους άντρες και 9.30 στις γυναίκες ανάλογα με τη διαδρομή. Ενώ υπάρχει το όριο των 17 ωρών για να τερματίσει κάποιος τον αγώνα. Οι χρόνοι τερματισμού σαφώς έχουν εξελιχθεί οπως και οι συμμέτοχες των αθλητών που παίρνουν μέρος σε αυτήν την απόσταση (πανω απο 2000 άτομα καθε φορά) . Το Ironman της Χαβάης θεωρείται σαν την κορυφαία εκδήλωση στον κόσμο και χιλιάδες αθλητές αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν μια θέση σε αυτόν. Οι συμμετοχές στους αγώνες γίνονται με ηλικιακές κατηγορίες (ανά 5 χρόνια) και το σπουδαίο είναι ότι υπάρχει κατηγορία ακόμα και μετά τα 80 έτη. Για να τερματίσουμε αυτόν τον αγώνα θα πρέπει να έχουμε περάσει απο όλες τις μικρότερες αποστάσεις.

H Ολυμπιακή απόσταση (1500 μ. κολύμβησης, 40χλμ. ποδηλασίας και 10χλμ. τρεξίματος) είναι επίσης γνωστή σαν standard απόσταση ή international. Το τρίαθλο μπήκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Σίδνει το 2000. Για να τερματίζουμε την ολυμπιακή απόσταση θα πρέπει να μπορούμε με άνεση να βγάζουμε τις αποστάσεις αυτές στην προπόνηση.

Half Ironman: 2χλμ. κολύμβησης, 60χλμ. ποδηλασίας, 20χλμ. τρεξίματος. Για να τερματίσουμε στην απόσταση αυτή πέρα απο την καθημερινή μας προπόνηση θα πρέπει να φορτώνουμε εβδομαδιαία μεγάλες αποστάσεις στο τρέξιμο και το ποδήλατο.

Sprint: (750μ. κολύμβησης, 20χλμ. ποδηλασίας και 5χλμ. τρεξίματος) η απόσταση αυτή είναι η πιο δημοφιλής και η πιο ιδανική για να τρέξουμε το πρώτο μας τρίαθλο. 5-6 ώρες εβδομαδιαία είναι αρκετές για να τερματίσούμε ένα sprint αγώνα. Υπολογίζουμε δηλαδή ότι κάνουμε δύο προπονήσεις σε κάθε αγώνισμα την εβδομάδα.